autor: Neilinka ( Tom ) Vyložil jsem mu, jak se věci ohledně té ženy mají. Tvářil se o trochu klidněji. Pokukoval po mně a já nechápal, jestli je zase něco špatně. Pak se zeptal, jestli je náš rodný jazyk těžký. Musel jsem se ušklíbnout. To neviňátko
autor: Neilinka „Co, co,co-že? Co je to za hloupost? Jen jsem ji neslyšel, neodpověděl jsem jí, je jasné, že vstoupila, když nic neslyšela! Proboha, ať jí nic nedělají! Prosím!“ „Bille, nech to být. Takhle to tady chodí. Jdi do svého pokoje.“ „Eh,
autor: Neilinka (Tom) Dnešek by byl den jako každý jiný, kdyby neměl přijet můj bratr. Tedy, můj napůl vlastní bratr. Ale tady to bylo jedno, pokud jste měli s někým byť poloviční příděl krve, byl prostě jako vlastní. Docela jsem se na něj
autor: Neilinka Došli jsme až k sobě. Ani jsem se nebránil, když mně objal a čtyřikrát mně políbil na tváře. Aiwa kupodivu způsobně seděla. Nejspíš vycítila, kdo to je. Ano, vždyť byl moje krev. A krev není voda. „Tolik se mi stýskalo. Víš, jak
autor: Neilinka Vážení budoucí čtenáři, v této povídce se objevují zeměpisná i dějepisná fakta, upravená samozřejmě tak, aby zapadala do příběhu. Moc se těším na Vaše komentáře a už teď je založená skupina na FB pojmenovaná po této povídce Royal love (FF – by