autor: Neilinka (Bill) Na další den jsme měli naplánovanou jízdu na banánu po moři. Upřímně jsem na tom nikdy neseděl a už samotné nasedání na tu divnou vratkou nafukovací „rouru“ mi na klidu nepřidávalo. Rozhodli jsme se jít všichni najednou, protože šest
autor: Neilinka (Bill) Po „ranním“ obsloužení našich drahých rodičů jsme se vydali blíž prozkoumat městečko, ve kterém jsme trávili naše první společné prázdninové chvíle. Vypadali jsme jako párek náruživých turistů z Japonska, protože minimálně počtem fotografií bychom se jim skutečně vyrovnali. Oba
autor: Neilinka (Tom) Nevěděl jsem, jestli rodiče nějak víc přemýšleli o našem přednostním odchodu, ale bylo mi to nějak jedno. I kdyby jim to bylo jasné, stejně měli pravdu. Nebylo se přece za co stydět. Toužil jsem po Billovi a nechtěl jsem
autor: Neilinka (Tom) Atmosféra na pláži se snad ani nedala popsat. Rázem jsem zapomněl na všechny starosti a oddával se létu, vodě, sluníčku a Billovi. Zbytek rodinky se zatím usadil do dvou místních odpočívadel, která ještě podtrhovala dojem naprostého luxusu a pohodlí.
autor: Neilinka (Bill) Po příjezdu jsme si víceméně už každý zalezli po párech do své ložnice. Ještě předtím jsme dali psiskům misky se žrádlem a vodou do kuchyně a tam jsme je plánovali nechat i spát, jelikož tam bylo hezky chladno. Rozhodili
autor: Neilinka (Simone) Brzké vstávání na cestu mi nikdy nevadilo. I přes všechny zkušenosti jsem nikdy nemohla samým nadšením dospat. I proto jsem byla časně na nohou a začala připravovat snídani. Tom se vypotácel asi půl hodinky po mně. I přes varování
autor: Neilinka Ahoj twincesťáci 🙂 Doufám, že si povídku užíváte jako já. Mám tu hrstku věrných komentátorů, kterým jsem neskonale vděčná za každou řádku, protože mě vždycky neuvěřitelně potěší. Zároveň si ale všímám, že čtenářů jako takových je mnohem více a já
autor: Neilinka (Tom) Po zdlouhavých přípravách na cestu ven jsme se konečně odhodlali a vydali se na procházku městem. Posezení u vody bylo fajn, pěkně jsme si popovídali a pak jsem mu poreferoval, co tam Daniel vyváděl za pitomosti. Celkem nevěřícně koukal,
autor: Neilinka (Tom) Vzpamatovával jsem se z intenzivního zážitku. Pořád mi to přišlo trochu mimo realitu, až jsem měl strach, zda se to skutečně stalo. Ale měl jsem ho u sebe, tak horkého a nádherného, že to zkrátka nemohl být přelud. Trochu
autor: Neilinka (Tom) Cesta domů i přivítání v podobě grilovací hostiny bylo super. Byl jsem rád, že jsem to tam přežil a ovládal se natolik, abych nepřizabil Daniela. Celou dobu, co jsme byli s rodiči, jsem po Billovi pokukoval. Už se celkem
autor: Neilinka (Tom) Po odjezdu Billa jsem zašel za trenérem. To, co říkal Daniel, už byla poslední kapka. Proto jsem se rozhodl, že abych ho nezabil, přestěhuju se do jiné chatky. Bylo mi to úplně fuk, s kým budu. V jedné byli
autor: Neilinka (Bill) Když jsem volal Jörgenovi, že musíme dneska jet nutně za Tomem, ani nebyl překvapený, že to vím jako první. Bylo mu absolutně jasné, že mě chtěl slyšet přednostně a ani se nezlobil. V pohodě jsme sehnali nabíječku a já
autor: Neilinka (Bill) S Achimem jsem se rozloučil v brzkém odpoledni ještě před příchodem rodičů. Trochu jsem poklidil, došel si na procházku s Pumbou a plácnul sebou do postele. Potřeboval jsem se o ty nové události s někým podělit a Andy byl
autor: Neilinka (Bill) Ve sprše jsem se příjemně uvolnil. Hlavně proto, že jsem se zbavil toho napnutého rozkroku. Opřel jsem se o studené kachličky a zavřel oči. Ruka mi kmitala v rychlém tempu nahoru a dolů a dlaň mi pevně svírala přirození.
autor: Neilinka (Bill) Hodiny v Achimově přítomnosti letěly jako minuty. Taky jsme se neviděli pořádně dlouho a měli si pořád co povídat. Uvědomil jsem si, jak je pozdě, až když mi zavolal Tom. Zněl trochu překvapeně, že v tuhle hodinu vysedávám po