autor: Wind Od návratu mořských bratrů uplynulo už několik dní. Tom neměl moc šanci být s Willem zase chvíli sám. Rai svého nejmladšího bratra hlídal jako ostříž, aby náhodou nebyl chvíli s tím člověkem. Neustále Toma častoval varovnými pohledy. A Kai dělal,
autor: Wind Tom zívl a protáhl se. Otevřel oči. Nad tím, co viděl, se musel pousmát. Černovlásek mu ležel na břiše a nohy měl nasoukané v jeho tričku, které měl celou noc na sobě. Jeho střapaté vlásky lechtaly Toma na bocích. Ten
autor: Wind Ahoj. Omlouvám se, ale nejsem si úplně jistá, jak rychle teď budou přibývat díly. Začátkem června jsem se začlenila mezi prací povinné, takže na psaní mi zbývá minimum času. Vím, jak pokračovat, vím, co chci napsat, ale nemám na to
autor: Wind Tom zívl. Pod víčka se mu začínaly drát první sluneční paprsky, ale jemu se ještě nechtělo vstávat. Ovšem asi bude muset. Ve spaní se mu zjevně vyhrnulo tričko, protože ho palmové listy škrábaly na holých zádech. A taky ho brní
autor: Wind Od Tomova příjezdu na ostrov uplynuly už tři dny. Za tu dobu stihl udělat Willovi provazový žebřík a nasbírat prkna na svůj příbytek. Teď seděl na pláži a brousil nůž, který našel ve člunu. Nikdy dřív o tom moc nepřemýšlel,
autor: Wind „Lézt nahoru? A jak to mám udělat?“ „Není to nic těžkého, hele.“ Na ta slova začal merfolk obratně šplhat po stromě. Chytal se přitom popínavých rostlin a využíval hrubosti kůry k zachycení. Šlo mu to docela dobře. „Ok… fajn. To
autor: Wind Ráno Toma probudilo sluníčko. Otevřel oči. Ležel ve člunu, člun na písčité pláži. Rozhodl se trochu porozhlédnout po okolí. Merfolky nikde neviděl. Napadlo ho, že ho zase nechali samotného, a aby byl upřímný, bál se zjistit pravdu. Nechtěl být sám.
autor: Wind Zdravím. Omlouvám se za dlouhou prodlevu, ale vážně nebyl čas. Teď už mám maturu za sebou, takže se zase můžu nějaký čas věnovat psaní. Užijte si další díl a nezapomeňte mi u něj nechat nějaký komentář 😉 Vaše Wind Po
autor: Wind Ahoj, všichni. Tak Toma máme v base a merfolky kdo ví kde. Doufám, že jste dost napjatí, jak to bude pokračovat. Nechci to Tomovo zatčení a vyslýchání moc natahovat, už teď je povídka delší, než jsem ji plánovala. Takže mi
autor: Wind Tom se protáhl a zívl. Otevřel spánkem ztěžklá víčka. První ranní paprsky už prokukovaly skrz záclony v obýváku. Tom se posadil na pohovce. Hodiny nad dveřmi ukazovaly půl sedmé ráno. Vstal a šel se podívat, jestli merfolkové pořád ještě spí.
autor: Wind Tom se prudce posadil. Něco tak šíleného tedy nečekal. Po chvíli si všiml, že vedle něj na křesle sedí Kai. V ruce měl ovladač, ale televizi neměl zapnutou. Prostě si s ním jen hrál. Tom svěsil nohy dolů a protřel
autor: Wind Dlouho jsem přemýšlela, jak tuhle část napíšu. Prakticky právě tento moment vedl k napsání celé povídky. A byl taky jediný, který se mi psal celkem dobře, i když jsem musela ubrat hodně z toho, co jsem původně chtěla napsat. Ale
autor: Wind Will se pozdě v noci probral. Konečně přestaly účinkovat všechna ta uspávadla, která do něj napíchali, aby ho mohli v klidu operovat. Poučili se z prvního pokusu, kdy jim prakticky utekl ze stolu. Merfolk se nadzdvihl na lokty. Kde je?
autor: Wind Zdravím. Vážně se omlouvám za rychlost, kterou sem přibývají další díly povídky, ale rychleji to minimálně do konce května nepůjde. Teď posílám 4 díly za sebou. Nedávno jsme dostali rozpis maturitních zkoušek a první máme už za tři týdny a
autor: Wind Zdravím. Musím říct, že posledních pár dílů se mi píše dost špatně 😀 nějak nevím, kterým směrem přesně se ubírat, ale ono to většinou vyplyne samo. Nevím, jak často sem budou přibývat další díly, asi to bude hodně pomalé, za