Billy-boy 6.
autor: Dawny & Martschen Ani si nedokážete představit, jak trapně mi je, že sem další díl přibývá po více než měsíci. Nechci se vymlouvat. To ne! Jen… přes Vánoce jsem se jen stěží dostala na PC, čekají mě přijímačky, takže jsem se
autor: Dawny & Martschen Ani si nedokážete představit, jak trapně mi je, že sem další díl přibývá po více než měsíci. Nechci se vymlouvat. To ne! Jen… přes Vánoce jsem se jen stěží dostala na PC, čekají mě přijímačky, takže jsem se
autor: Martschen & Dawny Bill se uvelebil na koženou sedačku černého, prostorného Cadillacu, Toma si přitahoval na sebe a nepřestával ho líbat. Nakonec se na něj Tom položil celou vahou a Bill omotal své štíhlé nožky kolem Tomových boků a lehce přitlačil
autor: Dawny & Martschen Každá další vyučovací hodina se Billovi příšerně vlekla. Nudné hodiny, protivní, otravní učitelé… Neustále nenápadně pozoroval Mika. No… zas až tak nenápadné to nebylo. Jedna osoba si toho všimla. Jeho bráška Tom sledoval Billa kdekoliv se jen hnul.
autor: Dawny & Martschen Ahoj. Opět se vám hlásí Dawny. Moc děkujeme za vaše komentáře a jsme rádi, že se vám Billy-Boy líbí :). Tenhle díl jsem psal já, bez pomoci Martschen. Dal mi docela zabrat. Nějak jsem to zvládl, ale nevím,
autor: Martschen & Dawny Ahoj. Chtěli jsme vám moc poděkovat za komentáře k prvnímu dílu. Moc nás potěšily. Doufáme, že se vám stejně tak bude líbit i druhý díl 🙂 D+M. Pondělí ráno. V pokoji černovlasého chlapce zvoní budík. Bill pomalu otevře
autor: Dawny & Martschen Ahoj. Pár slov, k téhle povídce. Všimli jsme si, že tady chybí pořádně perverzní povídka (kromě nedokončené Willing to Submit), nebo jsme si jí aspoň nevšimli. Proto jsme se rozhodli jednu takovou napsat. Ve psaní dílů se budme