Cejch motýla 6.
autor: Mykerina Tom Několik dlouhých týdnů jsem se tam neukázal. Vlastně ani nevím proč. Peníze bych na něj měl, jenže… možná ve mně spíše hlodal ten strach, že jsem ho urazil, že je na mě naštvaný a já jsem možná až moc
autor: Mykerina Tom Několik dlouhých týdnů jsem se tam neukázal. Vlastně ani nevím proč. Peníze bych na něj měl, jenže… možná ve mně spíše hlodal ten strach, že jsem ho urazil, že je na mě naštvaný a já jsem možná až moc
autor: Mykerina Tom Hladil jsem ho po tváři a nechápal, jak něco tak dokonalého může dělat tak ohavnou práci. Teda ohavné to nebylo, bylo to strašně příjemné, hezké vzrušující a… myslel jsem ohavnou práci to, že musí být tady. „Motýlku,“ projedu mu
autor: Mykerina O dva týdny později Tom Absolutně jsem se nemohl dočkat výplaty, šílel jsem. Čtrnáct dní. Maximálně dlouhých čtrnáct dní! Ale konečně. Pípla mi smska, že mi na účet přišly peníze. Popadnu peněženku, klíče od auta a jedu do toho klubu.
autor: Mykerina Tom Dorazil jsem domů a opravdu nevěděl, co si myslet. Ta noc s ním byla úžasná. Připadal jsem si jako kdysi. Šťastný, klidný. Nechápu, co to se mnou ten kluk udělal. Ale zároveň mi bylo líto, jaký má vlastně osud.
autor: Mykerina „Jak jsi to myslel?“ kouká mu Tom do očí. „Za… zapomeň na to. Nic jsem neřekl,“ černovlásek se očividně vyděsil. „Klid… klid, maličký,“ Tom jej jemně pohladil po líčku. „Když nechceš nic říct… nemusíš… tady tě do ničeho nutit nebudu,“
autor: Mykerina „Hej Tome, vše nejlepší k 21. narozeninám.“ Popřál hnědovlasý mladík svému kamarádovi. „Dík,Geo,“ lehce se na něj usmál. Ovšem úsměv to byl falešný. Upřímně se smál tak před šesti lety, dokud žil jeho mladší bráška. Stále se přes svou ztrátu