autor: Jájinka Jako vždy děkuji za komentáře 🙂 Chtěla bych podotknout něco k Billovi. Potřebuji ho takového pro rozvoj příběhu a miluju Billa jako záporáka 🙂 Tak doufám, že Billa tu překousnete a zachováte přízeň Forgive me. 🙂 Jájinka. Tom Gustav mi
autor: Jájinka Chtěla bych mooooc poděkovat za komentáře, které mě ženou vpřed 🙂 Tady moje velké Děkuji. Jájinka. Bill V objetí na balkóně setrváme ani nevím jak dlouho. Ale cítím Tomův chlad. „Pojď, půjdeme dovnitř,“ šeptám mu do ucha. Zvedáme se a
autor: Jájinka Chtěla bych poděkovat za komentáře. Billova minulost je tu taková, jakou ji potřebuju mít do dalších částí 🙂 Doufám, že to není přehnané 😀 Jájinka. Tom Vcházím do ložnice. Župan přehazuji přes židli u stolu. Posadím se na postel, přemýšlím
autor: Jájinka Chci poděkovat za komentáře. Děkuji moc, že stále zachováváte věrnost mé povídce. Díky… Jájinka. Bill Sakra. Co mu na to mám říct? Nemohu říct, že ne, když jsme spolu rok a půl a nemohu říct ani ano, když ne. Ale
autor: Jájinka Moc děkuju za komentáře 🙂 Jste úžasní, milí… jsem Vám moc vděčná, že to čtete… i přes těžké období, co teď mám, se snažím psát, abych mohla dodat dávku Forgiv me… opravdu děkuju moc… Jájinka. Bill Dívám se na ně z
autor: Jájinka Tom Byl jsem uražený jako malý kluk, aspoň mu poděkuju za to jídlo. Bill se usmívá, to je dobré znamení. Když jsem se urazil jako první, měl bych to teď asi trošku urovnat. Ruku pokládám na jeho, volně položenou na stehně. „Billí, zlobíš se?“
autor: Jájinka Chtěla bych moc poděkovat za komentáře 🙂 jste úžasní 🙂 Na nějakou „akci“, si musíte ještě chvíli počkat, chci si to promyslet 🙂 ale nebojte se… za chvíli to začne 🙂 Jájinka Tom Otvírám oči, kde to jsem? Rozhlížím
autor: Jájinka Bill Probouzím se do jasného rána. To je perfektní, dneska byla asi poslední noc, co jsem se pořádně vyspal. Ne to byl vtip, ale už se na Toma neskutečně těším. Kolik je? Devět? Musím jet pro ty věci, aby Tom
autor: Jájinka Moc děkuji za komentáře. Jsem velice šťastná, že to čtete. Akorát Vás moc prosím, vydržte. Musím se prokousat těmito nudnými částmi.Zase jako vždy tu máme moje mega částky:) Ale jak říkám „Lepší více, než méně“:) Bill Jsme na cestě domů,
autor: Jájinka Tom Při polibku s Billem mám zvláštní pocit. Pocit, který jsem ještě nikdy nepoznal. Mým tělem, prostupuje pocit něhy, vzrušení a… chtíče. Chci ho, chci Billa mít teď někde, kde bychom byli sami. Cítím napětí po celém těle, v konečkách
autor: Jájinka Chtěla bych moc poděkovat lidem, kteří tuhle „slátaninu“ čtou 🙂 jste můj motor a inspirace k dalším dílům. Děkuji moc všem za komentáře a věnovaný čas Forgive me..:) Jájinka. Vystupujeme z auta. Kdo je ta osoba? Asi mám naivní strach,
autor: Jájinka Tenhle díl je „odfláknutej“ a je moc divnej, ale nějak se potřebuju „prokousat“ k tomu důležitému… takže se omlouvám za „koupi domu“ a nesmyslné částky peněz… ale více je lepší než méně:), ale do příběhu to musí být. Jájinka Kdybych
autor: Jájinka Příjíždíme k domu, kde bydlíme. Můj byt je úplně nahoře ve druhém patře, takže mám soukromí a nikdo mě neruší. Vystupuji z auta, docela se již šeří. V nemocnici jsme byli asi pěkně dlouho, když už je skoro tma. ,,Jdi
autor: Jájinka Vystupujeme z auta. Beru mamku za ruku, asi abych uklidnil sebe i ji. Moc to zatím nepomáhá, blížíme se k hloučku. Jeden z novinářů na nás otáčí hlavu, a už se k nám celý hlouček hrne. ,,Bille, Bille… jak je
autor: Jájinka Musím. Teď nebo nikdy. I kdyby mě nepochopila… i kdyby mě zavrhla, bude mi mnohem líp. ,,Mami.“ Ode dveří se na mě dívá. ,,Co se děje?“ Hlavu klopím dolů, oči se zarývají do podlahy. Hledám správná slova. ,,Posaď se, potřebuju