Plakáty 8.
autor: Adella Kaulitz Chtěla bych se omluvit, že jsem tak moooc dlouho nepsala další povídky, ale neměla jsem vůůbec čas něco přepisovat do počítače. Tak se moc omlouvám a budu se snažit vše dopsat tak, jak se má a snad i v
autor: Adella Kaulitz Chtěla bych se omluvit, že jsem tak moooc dlouho nepsala další povídky, ale neměla jsem vůůbec čas něco přepisovat do počítače. Tak se moc omlouvám a budu se snažit vše dopsat tak, jak se má a snad i v
autor: Adella Kaulitz Billí seděl v kuchyni na stole a koketně houpal nožičkama. Byl nekonečně rozkošný. Mrkal těma svýma dlouhýma řasama a usmíval se jak sluníčko. Tak s tímhle tím bych se klidně mohl na doživotí jen mazlit a vůbec nic bych
autor: Adella Kaulitz ,,Bille, mám tě pozdravit. Andy už šel,“ houkl jsem na bráchu. Ten ale očividně nevnímal. Mezi zubama tisknul obrovskou mrkev, na jejímž druhém konci slastně chroupal křeček, hovící si na Billově dlani. ,,Bille!“ dloubl jsem znova do Billa a
autor: Adella Kaulitz betaread: Janule Uááá… krásné ráno! Jsem se fajně vyspal. Jehé, co to je za krásku v mý posteli? Ááááá! Jo ahá… to je Billík. Počkat, Bill? Jó, vlastně! Dyť je to můj kluk! Ježíš, to zní divně. Prostě bráška…
autor: Adella Kaulitzbetaread: Janule ,,Zlatíčko?“ Bill na mně tázavě pohlédl. ,,Eh… jo, zlatíčko! Jseš přece můj milovaný bráška, ne?“ Scheiße, jak to zakecat? A proč jsem to vůbec řekl? ,,No… jo… Jo jsem! A jedinej! A jsem tvůj život a roztomilé dvojčátko!
autor: Adella Kaulitzbetaread: Janule ,,Něco mi dal David, něco jsem měl schované a něco mi poslaly fanynky… Ještě mám něco tady!“ Otevřel svůj malý šuplíček od nočního stolku, který byl pořádně nacpaný mýma plakátama. Měl co dělat, aby ho dokázal zavřít zpátky.
autor: Adella Kaulitzbetaread: Janule Tááák napsala jsem další povídku.. teda zatím jen pár dílů… je to závislost fakt… ale když se vám líbila předchozí tak… no… Byla jsem 10 dní na dovolené a tam jsem nemohla dělat nic zábavnějšího, než psát povídky…