autor: Ivetka ,,Tommy, vstávej, máš tam teplou snídani,“ budil Bill Toma hned ráno. Tom se převalil na záda a chvilku si mnul oči. ,,Jo, já tam hned budu,“ brouknul rozespale a pořádně si zívnul. Hned potom se pořádně protáhnul a pomalu si
autor: Ivetka Tom s Billem usnuli v obývacím pokoji na sedačce chvilku po tom, co Toma Bill domasíroval. Chvíli se ještě mazlili a povídali si. Potom se rozhodli, že si půjdou lehnout a jelikož byli líní se zvedat, zůstali na sedačce. Tom
autor: Ivetka ,,Tome, Tome. Dnes a zítra je tu pouť, půjdeme? Prosíííím,“ přiznám se, že tenhle Billův prosebný kukuč mi dělá vážně dobře, vážně… Usměju se. ,,No a co za to?“ zasměju se a pohladím ho po vlasech. ,,Mmm… Večer ti namasíruju
autor: Ivetka — Tom — Přišlo mi neskutečně sladké, když sebou Bill při nějaké scéně cuknul. Hlavně při těch, kde se lekla postava ve filmu. Já nejsem takový člověk. Sice se někdy taky leknu, ale necukám sebou jako Bill. Nenápadně jsem po
autor: Ivetka ,,Bille, ty špagety byly výborné. To mi budeš muset udělat častěji,“ pochválil Tom Billovi jeho dnešní dílo. Bill se snažil, vařil špagety s jeho oblíbenou omáčkou, jejíž recept okoukal od tety. Krásně ozdobil talíře, aby to Tomovi nejenom chutnalo, ale
autor: Ivetka ,,Koukám, že tvá teta měla pravdu, když mi o tobě vyprávěla. A určitě i tvoje maminka,“ usmál se Tom, když večer sledoval další díl jeho oblíbeného seriálu Ztraceni. Tom nikdy nevynechal ani jeden díl. Miloval ho, hlavně Sawyer mu přišel
autor: Ivetka Tom se během noci vzbudil prudkým trhnutím. Zdál se mu ošklivý sen. Vyhoupnul se do sedu a chvíli jen tak zíral do tmy, než se neuklidnil. ,,Jsi v pořádku, Tome?“ zašeptal Bill. Vzbudilo ho to trhnutí. Pomalu si sednul a
autor: Ivetka Tom se se svou sprchou loudal. Vychutnával si horkou vodu, užíval si jí. Po tak náročném dni si zaslouží trošku relaxace a klidu. A to mu sprcha dokázala poskytnout během několika minut. Asi po dvaceti minutách konečně vyšel ven a
autor: Ivetka ,,Ticho v soudní síni! Nechte vypovídat toho chlapce!“ ,,Já ani vlastně nevím, jak přesně jsem se tam dostal. Probudil jsem se v nějakém starém pokoji. Podle toho nábytku a všeho jsem poznal, že nemůžeme být v Německu. Dostával jsem pravidelně
autor: Ivetka ,,Tak, ještě tady,“ ukázal Tom Billovi na další z papírů, které musel podepsat. Billa to už samozřejmě unavovalo, ale co jiného mu zbývalo, než všechno podepsat. ,,Tak, to je všechno, chvilku si odpočiň… Dojdu nám pro horkou čokoládu, ano?“ pohladil
autor: Ivetka — o několik dní později — ,,Tome, mohl bych… tedy… Chtěl bych napsat tu výpověď…“ vejdu do jeho ložnice s lehkým zaklepáním. Sice jsem si na to nevybral moc dobrou chvíli, protože je večer, ale na druhou srandu mám teď
autor: Ivetka — Bill — ,,Bille, vím, že se ti o tom bude asi těžko mluvit, ale potřebujeme tvou výpověď o tom, co všechno se stalo. Nastávající dny budou pro tebe hodně těžké, tím jsem si jist, ale už to bude jen
autor: Ivetka Bill si oddechl teprve až letadlo odstartovalo a svými podvozky se odlepilo od povrchu země. Teprve až teď se ponořil do říše snů, protože jeho plán a celá cesta ho dost vyčerpala, ignoroval hlad a žízeň, hlavní bylo, že se
autor: Ivetka Bill věděl, že to, co chce udělat, je bláznivé, a že když na to některý z nich přijde ještě dřív, než se mu podaří utéct, tak to zřejmě bez žádných fyzických napadení nepřežije. Ale byl odhodlaný, jeho další vlastnost, nevím,
autor: Ivetka ,,Ale vida… Tak tatínek se nám vážně rozhoupal. Zřejmě mu na tobě záleží, dnes přišly první dva kufříky s penězi. Jenomže tvůj tatínek ještě neví, že budeme chtít nějaké odškodné za to, že jsme museli tak dlouho čekat. Navíc, jídlo