Two is better than one 18.
autor: Kiki Yo!:3 Po roce a něco posílám další díl povídky. Věřím, že většina z vás na ni jistě zapomněla, ale to mi nebrání k tomu, abych ji dopsala :). Snad! 😀 Důvod toho, proč jsem neposílala, je prostý – škola. Blížím
autor: Kiki Yo!:3 Po roce a něco posílám další díl povídky. Věřím, že většina z vás na ni jistě zapomněla, ale to mi nebrání k tomu, abych ji dopsala :). Snad! 😀 Důvod toho, proč jsem neposílala, je prostý – škola. Blížím
autor: Kiki Omlouvám se, že posílám po tak dlouhé době. Odešla mi nabíječka od počítače, takže jsem se k povídce vůbec nedostala. Příště si budu ukládat asi na flešku, ať vás nenechávám tak dlouho čekat. K. „Já… počkám tady, nevadí? Ještě… nejsem
autor: Kiki Tento díl se mi psal tak nějak… těžko. Myslím, že to poznáte i vy, ale snažila jsem se…:). Snad nejhorší, co může být, je popisování pocitů 😀 A ještě v takových situacích. Takže to prosím berte s rezervou^^:) K. Kde
autor: Kiki Druhý den ráno byl Bill jako duch. Velké kruhy pod očima, které nedokázal zakrýt ani vrstvou make-upu, vlasy jen lehce natupíroval, už jeho hlavu nezdobila obří dikobrazí hříva. Teď opravdu působil jako slečna, která přišla o svého milovaného přítele. On
autor: Kiki „Ahoj!“ Pozdravil Bill s úsměvem a posadil se na své místo vedle Toma. „Ten víkend byl fakt úžasný, děkuju ti. Rin byla opravdu ráda a já taky. Jo a dneska přijede po dlouhé době babička, tak se moc těším. Včera
autor: Kiki Omlouvám se, že posílám tak pozdě:// Je to moje chyba. Nekoukla jsem se na e-mail, a tak jsem nezjistila, že jsem poslala jen prázdnou zprávu:D. No… každopádně, taky se omlouvám, že je ten díl tak krátký, ale momentálně ležím doma,
autor: Kiki Co k tomuto dílu říct… snad si ho užijete a budete spokojené:3 K. Bill svou sestru umyl úplně celou. Byla přeci v lese, a i když měla na hlavě kšiltovku, jistota byla jistota. Nechtěl riskovat žádný hmyz ve vlasech. „Billy,“
autor: Kiki Během oběda Rin Billovi vykládala o svém výletě v lese, a co všechno viděla. Bill ji se zájmem poslouchal, ale tentokrát to byl Tom, kdo byl mimo realitu. Musel se pořád dívat na Billův upřímný úsměv. Chtěl, aby ho měl
autor: Kiki Abych byla upřímná, tak mě baví vás napínat, kdy bude ta pusa. 0:) Věřte mi, že bude! A brzo:3 Každopádně, děkuju moc za vaše komentáře, motivuje mě to ve psaní dál a je to jediná odměna, kterou autor může dostat.
autor: Kiki Kluci postupně přenesli z auta všechna zavazadla a za chvíli seděli u krbu, kde Tom rozdělával oheň. Billa přešla únava a už nechtěl spát. Oba se mezitím i převlékli do pohodlnějšího oblečení – tepláky a tričko.„Tome…?“ začal konverzaci černovlásek, když
autor: Kiki „Tak, to by mělo být všechno,“ donesl Bill dolů pod schody k předsíni poslední kufr. Celkem tam stály 3 kufry.„Proč toho máš tolik?“ Podivil se Tom. „Jedeme jen na víkend.“„Já vím, ale ty nemáš ani představu o tom, kolik toho
autor: Kiki „Ahoj,“ posadil se Bill na své místo, kde už čekal i Tom. Tahle noc pro něj byla velmi dlouhá, protože Rin se nechtěla sprchovat, ale koupat, a pak taky trvalo, než vůbec usnula, tak byl unavený, ještě k tomu, když
autor: Kiki „Páni, je to tu vážně hezký,“ pochválil Tom dům i zahradu, jakmile vešli na pozemek.„To víš, někdo se o to musí postarat,“ pokrčil rameny Bill s úsměvem. Nevadila mu práce kolem domu, sekání trávy a podobně, jen ho to stálo
autor: Kiki Ahoj! Omlouvám se, že posílám později, ale mám pro to důvod!:D V den otaku srazu jsem se rozhodla, že tam pojedu :3 Bylo fajn, ale kdyby nám sraz nepřerušila bouřka a liják, tak by bylo ještě líp 😀 Nakonec mě
autor: Kiki Čas běžel neuvěřitelnou rychlostí a první měsíc školy byl pryč. Billovi se dařilo celkem dobře, známky byly taktéž dobré. Rin si ve školce našla kamarádky, občas zašly ke Kaulitzovým domů, když byl pátek, a večer si děvčata rodiče vyzvedli. Bill